จากบ้านนามาลุยดงต่งโต้น

ตอนที่ 2

ถึงบ้านชาดสุดซึ้ง                ถึงนาง

น้องนุชนวลนงคราง                          เรียกแล้ว

เสียงเศร้าสะอื้นร้าง                            ใจจาก

รินหลั่งน้ำตาแก้ว                                นุชน้องอาลัย

                พี่จำใจสะอื้น                        น้องเอ๋ย

ต้องจากมิได้เชย                                   นิ่มน้อง

ครวญคร่ำทุกวัยเลย                             เมื่อจาก   กันนา

สุดจะชอกมาร้างห้อง                         จากร้างแรมสถาน

น้องสั่งพี่สั่งน้อง                 ตอนลา

แม้เสี้ยวนาทีมา                                    แทบครั่ง

ขมขื่นสั่งน้ำตา                                     ให้หยุด   หลั่งริน

อาบทั่วสองแก้มทั้ง                             โศกเศร้าโศกา

                เห็นบ้านร้างเหมือนเล่า     ความใน

นึกคิดน้ำตาไหล                                  อดกลั้น

พี่ร้างห่างนุชไกล                                                จรจาก  กันนา

เหมือนถูกมีดกรีดนั้น                         หยั่งขั้วหัวใจ

                จากน้องสุดกลืนกล้ำ           ฝืนทน

จากจุกหทัยจน                                      สุดกลั้น

เหมือนสิ้นชะตาพ้น                           พี่พราก   นวลบังอร

จำจากกันแล้วนั้น                                โลกนี้ดับสลาย

                เห็นร้านขนมเบื้อง              น่าทาน

ดูสดสะอาดจาน                                   แต่แต้ม

สีสันที่บุหงาบาน                 ชูช่อ

อบกลิ่นขจรแย้ม                                  กลิ่นฟุ้งหอมนา

                โบราณท่านว่าไว้                 สตรี

ถ้าจักมีสามี                                           จึ่งต้อง

เป็นแบบอย่างที่ดี                 เป็นแม่    ศรีเรือน

รู้จักรักสงวนต้อง                 แต่งเนื้อเจียมกาย

                ดูช้างเราจักต้อง                    ดูหาง

เหมือนหนึ่งเราดูนาง                         แม่นี้

ต้องคิดพินิจเชาว์                                 ถ้วนถี่

จึงจักรู้รักนี้                                            จักต้องถนอม

                ตลาดนัดอยู่ข้าง                    ถนน

เดินต่างมีผู้คน                                      พลุกพล่าน

เด็กเด็กก็เซซน                                     บ่เชื่อ    ฟังเลย

ซนเที่ยวตลาดย่าน                               แหล่งนี้ประจำ

                เห็นคนหลงนวลน้อง        นึกหน้า

ดูคลับคล้ายคลับคา                              นุชน้อง

นวลดุจละอองบุหงา                           ผลิดอก

งามผุดสะดุดอ้าง                                 ถึงน้องนวลใจ